Dzieci z plakatu X kampanii społecznej Fundacji Hospicyjnej „Pomóż ukoić ból” nie trafiły na niego z agencji, wstawione w rolę i ucharakteryzowane na smutno. Miały 6 i 7 lat, kiedy w lutym 2009 roku umarł ich tata Leszek. Wydaje się, że wystarczająco, by wiele pamiętać. 
Emil uwielbia rysować, zwłaszcza swoją rodzinę – mamę, tatę, siebie i młodszego brata. Mama Ewelina jest, najlepsza i bezgranicznie oddana, ale tata od nich odszedł i kontakt z nim jest bardzo rzadki. Niecały rok temu umarł Eryk, ten młodszy brat, który chory już się urodził. Opiekowali się nim lekarze i pielęgniarki z Fundacji Wrocławskie Hospicjum dla Dzieci.
Jest bardzo skromną i nieśmiałą dziewczynką. Mieszka mamą i rodziną starszego brata – ich tata odszedł dwa lata temu pod opieką Hospicjum im. Jana Pawła II w Żorach. Dziewczynka uwielbia czytać książki, bo każda z nich przenosi ją na chwilę w inną rzeczywistość.
Około rok temu straciła jedyną siostrę Dagmarę, która urodziła się chora i w domu spędziła zaledwie kilka dni. Umierając pod opieką Zachodniopomorskiego Hospicjum dla Dzieci i Dorosłych w Szczecinie, miała parę miesięcy. Dla Dagmary, przez wiele lat jedynaczki, to był wielki szok.
Mieszka wraz z rodzeństwem i tatą w niewielkiej wsi na południowym zachodzie Polski. Jego mama odeszła w zeszłym roku pod opieką Hospicjum Ziemi Kluczborskiej św. ojca Pio, osierocając piątkę dzieci. Teraz jest ich już czwórka, bo w sierpniu 2013 roku w wypadku komunikacyjnym zginął starszy brat Mikołaja Mateusz. Chłopiec, mimo tak młodego wieku, już doskonale wie, jak boli tęsknota.
Mamę straciła dosłownie przed chwilą, już w trakcie trwania kampanii. Zachorowała na nowotwór podczas ciąży i wkrótce znalazła się pod opieką Hospicjum Palium w Poznaniu Młodszy brat dziewczynki, Antoś, ma obecnie roczek. Ojciec dzieci pracuje w branży budowlanej, a o ich codzienność dbają babcie.
Mieszka razem z mamą w maleńkiej miejscowości, położonej w lesie, na odludziu. Jej tata umarł latem zeszłego roku pod opieką Hospicjum Domowego Niepublicznego Zakładu Opieki Paliatywnej w Bartoszycach i teraz obie utrzymują się ze skromnej renty rodzinnej.
Emil uwielbia rysować. Często Wieżę Eiffla, bo marzy mu się podróż do Paryża, o którym tyle słyszał. Taka gigantyczna konstrukcja może fascynować nie tylko małego chłopca i Emil pewnego dnia z pewnością tam pojedzie.
Kocia też, chociaż psy w sercu dziewczynki z Ostrowca Świętokrzyskiego zajmują miejsce szczególne. – Konie także kocha – dorzuca tata Grzegorz, ale dziewczynka ma już sprecyzowane plany na przyszłość. Zostanie weterynarzem, takim od małych zwierząt.
Kamil nie lubi o sobie dużo mówić. Jak to chłopak – woli działać. Piłka nożna i komputer – to największe pasje nastolatka. I mechanika samochodowa, do której zamiłowanie odziedziczył po swoim zmarłym Tacie.
To wspaniale, że są dziecięce marzenia, których żaden smutek nie jest w stanie zniszczyć. I cudownie, że są ludzie, którzy pomagają dzieciom te marzenia spełniać.
Chłopiec prosi, aby właśnie w taki sposób zatytułować opowieść o nim. Dlaczego? Lubi, kiedy Mama jest wesoła, więc często stara się ją rozśmieszać, wymyślając specjalnie dla niej różne żarty.
Kacper właśnie zdał do drugiej klasy. Nie byle jak, bo z wyróżnieniem i aż z dwiema nagrodami. W dodatku znalazł się w pierwszej trójce najlepiej czytających dzieci w klasie.
Ewelina ma teoretycznie świat u stóp. Wszystko się jeszcze może zdarzyć – młode życie, jak w piosence „słodkie i miłe”, najczęściej po brzegi wypchane jest śmiałymi planami, pełne różnych pomysłów i marzeń.
Numer konta bankowego
92 1540 1098 2001 5562 3339 0008
Prosimy o wpłaty z dopiskiem - Ukraina.
Tumbo Pomaga i Szkoli
Tumbo Pomaga Dorosłym i Dzieciom
Akademia Walki z Rakiem
Mój osobisty plan zdrowienia
Droga do równowagi
Sfinansowano ze środków Miasta Gdańska
